Zastrzyki stanowią najpopularniejszą metodę na wprowadzenie leku. Stosuje się je w przypadku leków, które dzięki takiej formie zadziałają znacznie szybciej i skuteczniej niż w przypadku zażycia tabletki.
Co jest potrzebne przy wykonywaniu zastrzyku?
Do wykonania zastrzyku niezbędna jest strzykawka i igła jednorazowego użytku. Najczęściej używa się dwóch igieł – jedna służy do pobrania leku, a druga do podania go pacjentowi. Potrzebny jest również środek odkażający, który stosuje się na miejsce nakłucia oraz gaziki. Osoba wykonująca zastrzyk musi mieć założone jednorazowe rękawiczki.
Zastrzyk podskórny
Najczęściej stosuje się go w celu podania insuliny lub znieczulenia miejscowego. Wykonuje się go w fałd skóry brzucha, ramienia lub uda. Miejsce wstrzyknięcia należy odkazić, utworzyć palcami jednej ręki fałd skóry, a następnie wbić w to miejsce igłę i wykonać zastrzyk.
Zastrzyk śródskórny
Zastrzyk podskórny służy głównie do podawania szczepień. Stosuje się ją także przy testach uczuleniowych. Uprzednio odkażoną skórę należy delikatnie odciągnąć, a następnie wprowadzić lek przy pomocy igły. Możliwym powikłaniem jest powstanie odczynu zapalnego.
Zastrzyk domięśniowy
Tego rodzaju zastrzyk stosuje się do podawania różnych leków. Wykonuje się go w duże mięśnie, które są słabo unerwione oraz dobrze ukrwione. Najczęściej jest to mięsień pośladkowy średni, czworogłowy uda lub trójgłowy ramienia. Zastrzyk wykonuje się po uprzednim naciągnięciu skóry. Przed podaniem leku koniecznie trzeba wykonać próbę aspirowania. Polega ona na cofnięciu tłoczka strzykawki już po wbiciu igły w celu upewnienia się, czy igła nie została wprowadzona w żyłę lub tętnicę. Na skutek zastrzyku domięśniowego może powstać krwiak lub w nielicznych przypadkach ropień.
Zastrzyk dożylny
Ten zastrzyk wykonywany jest w większe żyły: w okolicach zgięcia łokciowego lub grzbietowej części dłoni. Niezbędne jest założenie opaski uciskowej, która jest zwalniania w chwili wkłucia igły do żyły (podobnie jak podczas pobierania krwi). Przed podaniem leku należy upewnić się, czy igła tkwi w żyle. W tym celu wystarczy delikatnie cofnąć tłoczek strzykawki, aby zobaczyć, czy krew napłynie do górnej części strzykawki w miejscu jej połączenia z igłą. Możliwym powikłaniem przy wykonywaniu zastrzyku dożylnego jest przekłucie żyły. Powoduje to wybroczyny, które objawiają się w postaci podskórnych krwiaków utrzymujących się do kilku dni.
Pacjenci często odczuwają stres przed zastrzykiem, obawiając się bólu. Zastrzyki nie są przyjemnie, jednak prawidłowo wykonane wywołują jedynie chwilowy dyskomfort w momencie przekłuwania skóry oraz lekki ból, który szybko mija.
