Węzły chłonne (limfatyczne) są bardzo ważnym elementem układu krwiotwórczego, ponieważ uczestniczą w procesie kształtowania systemu immunologicznego, ale też w limfocytopoezie i czynnościach filtracyjno-fagocytarnych. Układ krwiotwórczy jest układem rozproszonym w całym organizmie człowieka, który jest połączony z naczyniami chłonnymi, zaś węzły chłonne to drobne struktury rozmieszczone w całym ciele i odgrywają ważną rolę w sterowaniu układem immunologicznym człowieka. Węzły chłonne można również zdefiniować jako punkty kontrolne, do których wpływają wszystkie informacje, z kolei powiększone węzły chłonne to inaczej limfadenopatia. Węzły limfatyczne odbierają sygnały, które później stymulują zawarte w nich limfocyty do rozpoczęcia reakcji immunologicznej, której celem ma być zwalczanie wszystkich patogenów, dlatego też większość problemów związanych z powiększonymi węzłami chłonnymi może mieć związek ze stanem zapalnym organizmu lub infekcją.
Rodzaje węzłów chłonnych oraz ich lokalizacja w ciele
Węzły limfatyczne są zlokalizowane w wielu miejscach ciała, a pośród nich możemy wyróżnić węzły obwodowe (podżuchwowe, szyi, łokciowe, pachwinowe, karkowe, udowe, nadobojczykowe) które można zaobserwować bardzo prosto w trakcie badania oraz głębokie, które są dużo trudniej dostępne, przez co też trudniejsze do zbadania. Węzły głębokie wymagają specjalnych badań, takich jak ultrasonografia, tomografia komputerowa, limfografia oraz RTG. Węzły można skategoryzować również na ich budowę, wyróżniając węzły chłonne odczynowe oraz nieodczynowe. Węzły odczynowe są możliwe do przesuwania pod skórą człowieka, jednak taki dotyk przynosi pacjentowi ból oraz zaczerwienienie skóry. Zmiękczenie węzłów limfatycznych to najczęstszy objaw ujawniający się w trakcie infekcji, czy po przebytych chorobach, jednak taki stan zapalny powinien minąć po około 2-3 tygodniach. Znacznie bardziej niebezpieczne w ciele człowieka są węzły nieodczynowe, które nie są bolesne, jednak grupują się w tak zwane konglomeraty, w związku z czym nie da się ich przesuwać pod skórą i mogą się utrzymywać dłużej niż 3 tygodnie.
Przyczyny powiększonych węzłów limfatycznych
Najczęstszymi przyczynami powiększonych węzłów chłonnych to głównie infekcje pochodzenia wirusowego (różyczka, ospa, rumień nagły, AIDS, odra, wirusowe zapalenie wątroby, cytomegalia, mononukleoza zakaźna, wirusowe zapalenie wątroby) oraz bakteryjnego (salmonella, szkarlatyna, gronkowiec, gruźlica, angina, bakteryjne zapalenie gardła). Dodatkowo na powiększenie węzłów chłonnych mogą wpłynąć również choroby przyzębia, ale też infekcje grzybicze oraz pasożytnicze. Objaw powiększonych węzłów chłonnych nie należy bagatelizować, gdyż współtowarzyszą również chorobom autoimmunologicznym takim jak toczeń oraz Hashimoto, ale także mogą sugerować nowotwór układu krwiotwórczego, szpiku kostnego oraz układu chłonnego. W związku z szeroką grupą chorób wywołujących objaw powiększonych węzłów limfatycznych, dobrze zdecydować się na badania diagnostyczne, które zweryfikują jakiej dokładnie dolegliwości towarzyszy wyżej wymieniony objaw.
Gdyby pojawiła się konieczność sprawdzenia zweryfikowania własnego stanu zdrowia z powodu niepokojących objawów takie jak powiększenie węzłów chłonnych, zachęcamy do zapoznania się ze szczegółami badania USG węzłów chłonnych na stronie. Powyższy zabieg pozwoli na dokładną ocenę kondycji narządu.
